Λίγο μετά το χωρισμό
με μια ματιά κομμάτια
με πληγωμένο εγωισμό
και με κλαμένα μάτια.
Μπήκα στ’ αμάξι σαν τρελός
κι όπου με πάει πάω
και όπως κλαίω και πονώ,
όπως παραμιλάω.
Στο αντίθετο ρεύμα θέλω
να περάσω, να ησυχάσω.
Στο αντίθετο ρεύμα μόνο
αυτό τον πόνο θα τον ξεχάσω.
Σαν τον τρελό στην εθνική
όλους τους προσπερνάω
ούτε που βλέπω διπλή γραμμή
με κόκκινο περνάω.
Κι όσο περνάει απ’ το μυαλό
πως τώρα θα ‘μαι μόνος
κι ότι δεν θα ‘χει τελειωμό
του χωρισμού ο πόνος.
Στο αντίθετο ρεύμα θέλω
να περάσω, να ησυχάσω.
Στο αντίθετο ρεύμα μόνο
αυτό τον πόνο θα τον ξεχάσω.