Ήρθες κι απόψε να μου πεις
Χωρίς μια στάλα να ντραπείς
Πως όλα μεταξύ μας τελικά
Ο χρόνος τα `χει σβήσει
Και μια συγγνώμη δε μου λες
Μπροστά μου ψεύτικα μην κλαις
Ο έρωτάς σου μ’ έχει αρρωστήσει
Πες μου λοιπόν το τελευταίο σου αντίο
Κι άσε με μόνο όπως θέλω να ξεσπάσω
Νιώθω το χιόνι στην καρδιά και κάνει κρύο
Ένα παγόβουνο ακόμα θα περάσω
Τι κι αν σ’ αγάπησα εγώ
Απόψε σαν το ναυαγό
Στη θάλασσα του πόνου
Ξαφνικά με ρίχνεις και βουλιάζω
Μην ψάχνεις λόγια να κρυφτείς
Ο χρόνος είναι δικαστής