Και σ’ έχω ανάγκη,
( και σ’ έχει ανάγκη ),
και σ’ έχω ανάγκη κάθε μου στιγμή,
και σ’ έχω ανάγκη,
( και σ’ έχει ανάγκη ),
και σ’ έχω ανάγκη, τώρα πια γιατί;
Περνάς από μπροστά μου και μ’ απογειώνεις,
το άρωμά σου απ’ τη μύτη με τραβά,
μ’ ένα σου βλέμμα, σού το λέω, με τελειώνεις,
είσαι η καύτρα που μου καίει τα σωθικά.
Και σ’ έχω ανάγκη,
( και σ’ έχει ανάγκη ),
και σ’ έχω ανάγκη κάθε μου στιγμή,
και σ’ έχω ανάγκη,
( και σ’ έχει ανάγκη ),
και σ’ έχω ανάγκη, τώρα πια γιατί;
Έχω πάθει πλάκα με τα μάτια σου τα μαύρα,
μα δε με κοιτάς και τα `χω βάψει όλα μαύρα,
έχω πάθει πλάκα με τον τρόπο που με παίζεις
αχ, να `μουνα παιχνίδι μέσ’ στα χέρια σου, να παίζεις.
Μ’ αυτό το βλέμμα με αρρωσταίνεις,
έχεις τον τρόπο, αχ, να με τρελαίνεις,
μ’ αυτό το βλέμμα με αρρωσταίνεις,
μέχρι νεκρό, σου λέω, ανασταίνεις.
Περνάς από μπροστά μου και με κομματιάζεις,
έχεις τον τρόπο να μου παίρνεις το μυαλό,
μ’ ένα σου χάδι, σαν λεπίδα με χαράζεις,
είσαι το λάθος που για πάντα θ’ αγαπώ.
Και σ’ έχω ανάγκη,
( και σ’ έχει ανάγκη ),
και σ’ έχω ανάγκη κάθε μου στιγμή,
και σ’ έχω ανάγκη,
( και σ’ έχει ανάγκη ),
και σ’ έχω ανάγκη, τώρα πια γιατί;
Έχω πάθει πλάκα με τα μάτια σου τα μαύρα,
μα δε με κοιτάς και τα `χω βάψει όλα μαύρα,
έχω πάθει πλάκα με τον τρόπο που με παίζεις
αχ, να `μουνα παιχνίδι μέσ’ στα χέρια σου, να παίζεις.
Μ’ αυτό το βλέμμα με αρρωσταίνεις,
έχεις τον τρόπο, αχ, να με τρελαίνεις,
μ’ αυτό το βλέμμα με αρρωσταίνεις,
μέχρι νεκρό, σου λέω, ανασταίνεις.
Και σ’ έχω ανάγκη,
( και σ’ έχει ανάγκη ),
και σ’ έχω ανάγκη κάθε μου στιγμή,
και σ’ έχω ανάγκη,
( και σ’ έχει ανάγκη ),
και σ’ έχω ανάγκη, τώρα πια γιατί;
Έχω πάθει πλάκα με τα μάτια σου τα μαύρα,
μα δε με κοιτάς και τα `χω βάψει όλα μαύρα,
έχω πάθει πλάκα με τον τρόπο που με παίζεις
αχ, να `μουνα παιχνίδι μέσ’ στα χέρια σου, να παίζεις.