Στου σπιτιού σου ήρθα κι έκατσα τις σκάλες
και την πόρτα σαν ζητιάνος την κοιτώ,
ενώ πέφτουν σιγανές, αργές ψιχάλες
ν’ αντικρίσω ένα βλέμμα σου ζητώ.
Σιγοσβήνω με τη σκέψη πως σε χάνω,
μη μ’ αφήσεις, μη μ’ αφήσεις να πεθάνω.
Είμαι σκλάβος σου, ζητιάνος πληγωμένος,
είναι πόνος φοβερός ο χωρισμός,
τη συμπόνια σου ζητώ απελπισμένος,
και στα χείλη μου ανεβαίνει ο στεναγμός.
Σιγοσβήνω με τη σκέψη πως σε χάνω,
μη μ’ αφήσεις, μη μ’ αφήσεις να πεθάνω.
Στου σπιτιού σου ήρθα κι έκατσα τις σκάλες,
το κορμί μου έχει λυγίσει, δεν βαστώ,
με πληγώσανε οι πίκρες οι μεγάλες,
θα πεθάνω και την πόρτα θα κοιτώ.
Σιγοσβήνω με τη σκέψη πως σε χάνω,
μη μ’ αφήσεις, μη μ’ αφήσεις να πεθάνω.