Η Αθήνα τη νύχτα θεατρίνα βαμμένη,
σ’ έναν ρόλο δοσμένη
μια ιστορία παλιά.
Συντροφιά με τα αστέρια
και τα φώτα ντυμένη,
περιμένει κι’ απόψε
να γιορτάσει ξανά.
Αθήνα πόσο σ’ αγαπώ
Αθήνα πόσο σ’ αγαπώ
Αθήνα για μια ζωή θα σ’ αγαπώ
Η Αθήνα τη νύχτα στα γαλάζια ντυμένη,
των θεών οικουμένη
των ανθρώπων γιορτή.
Το φεγγάρι κορώνα
πάνω στον Παρθενώνα,
κι η χαρά μεθυσμένη
των Αγγέλων βροχή
Η Αθήνα τη νύχτα κι όταν είναι θλιμμένη,
με τα χίλια της μάτια
μου κρατάει συντροφιά.
Είναι πάλι ωραία
μεσ’ τα φώτα του δρόμου,
η Αθήνα τη νύχτα ξαφνικά
μαγεμένη.