Η κρίση η οικονομική,
με χώρισε απ’ την Κική.
Τώρα δε με θέλει και όλο της το σόι,
γιατί δεν είμαι golden boy.
Εντάξει Κική,
εντάξει Κική,
η κοινωνία που ζούμε είναι ταξική.
Εντάξει Κική,
να το ξέρεις Κική,
δεν έχω να αλλάξω δεύτερο βρακί.
Τώρα που ανέβηκε το μπρόκολο,
και τα είδη αρτοποιίας το πάνε γαμιώντας,
παραδέχομαι πως ήσουνα φρόκαλο,
και εγώ πως ήμουν, ο πρώτος τυχόντας.
Εντάξει Κική,
να το ξέρεις Κική,
θα φύγω μετανάστης στην Ανταρκτική.
Εντάξει Κική,
το ξέρω Κική,
η κοινωνία που ζούμε είναι ταξική.
Δεν πειράζει Κική...
Τώρα το μόνο που περιμένω,
είναι ένα ζεστό σου χάδι.
Και άμα χρειαστεί θα κάνω,
το σκατό μου παξιμάδι.
Εντάξει Κική,
μου το `πες Κική,
η κοινωνία που ζούμε είναι ταξική.
Εντάξει Κική,
το ξέρω Κική,
η κοινωνία που ζούμε είναι ταξική.
Δεν πειράζει Κική...
Εντάξει Κική,
το ξέρω Κική,
να προσέχεις Κική.