Καρφώνεις πρώτη στου μπαμπά σου τ΄αμάξι
και ελπίζεις κατι καλό πως θα σου συμβεί
μέσα σου ξέρεις ότι δεν είσαι εντάξει
μα όποιος είναι εντάξει ας βγει να το πεί
έλα μαζί μου μου ΄πες
για την χώρα που ξυπνάν όλοι κεφάτοι πρωί
μα εμένα με νοιάζει που μ΄είδες ν
να ξυπνάω πεθαμένος , κολλημένος εκεί
Να ζητάω πάντα , το πιο δύσκολο
κι απο τους εχθρούς μου
να τα βάζω με τον πιο δυνατό
τις καλύτερες στιγμές μας μεθυσμένος να ξεχνώ
τι να πω μάλλον θα φταίω για όλα εγώ
λέω να μείνω εδώ
ξαπλώνεις ψώνιο στου φονιά το κρεβάτι
και ανοίγεις τα πόδια στον γλυκό βιαστή
χτυπάς στον τοίχο ρυθμικά το κεφάλι
κι ενοχλούνται οι εραστές που τους χαλάς τη στιγμή
τώρα τα νάζια τελειώσαν
μας στριμώξαν και μας στήσανε ξανά στη γραμμή
τώρα τα δάκρυα στεγνώσαν
κι αν κοιτάξεις παραδίπλα θα με δείς πάλι εκεί