Νύχτα τσακίσου αμέσως κάτω
δεν πρέπει πάλι να μου κρυφτείς
έχω ένα τετράδιο γεμάτο
με απορίες μιας ζωής.
Πες μου τι γίναν τα ξενύχτια
που σβηστήκανε απ’ το μυαλό
πες μου που πάνε τ' άγρια κορίτσια
όταν αρχίζουν το κρυφτό.
Πες μου πως να ξεσφηνώσω
ένα μαχαίρι απ’ την καρδιά
και γιατί στον κρύο όχλο
βρίσκω ακόμα ζεστασιά
Μα μη φοβάσαι
ότι κι αν πεις θα το αντέξω,
δεν θέλω να με λυπηθείς
ένα τραγούδι έχω μάθει απ’ έξω,
απόψε χάνουμε εμείς.
Κι αν θέλεις θα σε κουβαλάω
σαν μια φωτό στο πορτοφόλι μου
να σ' έχω για να σε κοιτάω καρδιά μου
όταν γυρίζω στην πόλη μου.
Χρόνια διαλύω τα σωθικά μου
πονάω κάθε Κυριακή
έλα και μίλα μου λιγάκι
πάρε τον πόνο απ' το κορμί.
Πες μου που ζουν οι μελωδίες
πριν τρυπώσουνε μες στο μυαλό
και πως τελειώνουνε οι ιστορίες
που αρχίζουν με κυνηγητό.
Πες μου πως γίνεται οι δικοί μου
να με τραβάνε πάντα στον πάτο
και τι κάνει τους φλώρους μάγκες
να σε κλωτσάνε όταν πέφτεις κάτω.
Μα μη φοβάσαι
ότι κι αν πεις θα το αντέξω,
δεν θέλω να με λυπηθείς
ένα τραγούδι έχω μάθει απ’ έξω,
απόψε χάνουμε εμείς.
Κι αν θέλεις θα σε κουβαλάω
σαν μια φωτό στο πορτοφόλι μου
να σ' έχω για να σε κοιτάω καρδιά μου
όταν γυρίζω στην πόλη μου.