Άδεια η πόλη το βαρόμετρο γεμάτο
στην Ασωμάτων τριγυρίζω δίχως σώμα.
Με πήρε πάλι η απουσία σου από κάτω.
όπως το χώμα τη βροχή σε θέλω ακόμα.
Άλλη αγάπη έχει ο καθένας στο μυαλό του,
σε άλλα μάτια όταν ψάχνει το είδωλό του.
Δεν είμ’ αυτός που φανταζόσουνα το ξέρω,
ένα κορμί χαμένο απόψε σου προσφέρω.
Σε μια οθόνη οι τίτλοι πέφτουνε του τέλους,
στο δρόμο βγαίνουνε οι τελευταίοι πελάτες.
Η νύχτα ενώνει λωποδύτες και αγγέλους,
στο τοίχο γράφει "είμαστε όλοι μετανάστες".