Οι λόγοι που φέυγεις μου είναι αδιάφοροι
δεν έχει πια νόημα αν φταίω ή αν φταίς
ο χρόνος μας τελείωσε και ξέχασες πράγματα
τ’ αφήνεις για άλλοθι ζητάς αφορμές
Και πετάω τις αναμνήσεις στα σκουπίδια
να μη σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
και τα ρούχα σου που μείνανε στη σκόνη
τα πετάω μια για πάντα απ’ το μπαλκόνι
Καρδιά μου σε πίστεψα και τώρα σε πετάω
μαζί με τα όνειρα, αναπτήρες, σιντί
χαλλάλι όσα σου `δωσα, χαλάλι όσα άρπαξες
δεν έχασα τίποτα, εμπειρία κι εσύ