Έμεινα μόνος μου χωρίς εσένα
και όλο σκέφτομαι τα περασμένα.
Την ώρα που έφευγες κάτι μου έλεγες
θυμάμαι δάκρυσα μ’ αυτά που άκουσα.
Δεν τελειώνει, δεν τελειώνει, δεν τελειώνει
το σκηνικό αυτό που ζω και με σκοτώνει.
Δεν τελειώνει, δεν τελειώνει, δεν τελειώνει
το ίδιο πάντα όταν αρχίζει και νυχτώνει.
Μου είναι δύσκολο να συνηθίσω
χωρίς εσένα ότι θα ζήσω
Συνέχεια σκέφτομαι αυτά που έλεγες
θυμάμαι δάκρυσα μ’ αυτά που άκουσα.
Δεν τελειώνει, δεν τελειώνει, δεν τελειώνει
το σκηνικό αυτό που ζω και με σκοτώνει.
Δεν τελειώνει, δεν τελειώνει, δεν τελειώνει
το ίδιο πάντα όταν αρχίζει και νυχτώνει.