Η Αθήνα πνίγεται και ο ουρανός
Γύρω της τυλίγεται στο μαύρο φως
Κι όσο ιερά είναι η οδός
άλλο τόσο είναι ιερός
Ο τρελός κι ο φτωχός
Μα εμείς οι δυο μέσα στο μαύρο
Κόντρα στον ταύρο με το κόκκινο πανί της καρδιάς
Μες στην αρένα γίναμε ένα
Για κανένα λόγο μη σταματάς
Ο κόσμος βράζει κι έτσι που αλλάζει
Δάκρυ στάζει για ν’ ανάψει η φωτιά
Κι όλα φωτίζουν και ξαναρχίζουν
Μη φοβάσαι πάρε με αγκαλιά
Η Αθήνα πνίγεται κι ο Πειραιάς
Στο γαλάζιο ανοίγεται φυσάει για μας
Κι όσο ιερός είναι ο καημός
άλλο τόσο είναι ιερός
Του Πειραιά ο ουρανός
Σ’ είχα δει ένα βράδυ πίσω απ’ το σκοτάδι
Να χαμογελάς γυμνή
Κράταγες στο χέρι πριν να σου το πω
Όσα νιώθω και ό,τι αγαπώ