Τις έναστρες νύχτες
κορμί κορμί αγκαλιασμένοι
με νοσταλγία γλυκιά
αυτήν αναζητούσαμε
την τρυφερή γαλήνη του σπιτιού
των παιδικών μας αναμνήσεων
Κάτω μας η ζεστή η αμμουδιά
σαν ζωντανή
οι γρύλοι απόμακρα
ακουγόντανε ξετρελαμένοι
Αυτή που μες σε πόλεις
σκονισμένες ψάξαμε
μεσημεριάτικες ώρες, καυτές
και μοναξιάς νύχτες χαμένες
κλεισμένοι μέσα μας
σαν όνειρο κρυφοκοιτάξαμε
Στην ατλαζένια θάλασσα
που απλώνεται μπροστά
σε στράτες ανθισμένες
σε κάμπους
τα βήματά της ανταμώσαμε
Этот текст прочитали 534 раз.