'k Was boos op jou, triest en ongenadig
Ik was je kwijt, ik gaf 't eerst niet toe
Een uitweg had ik niet, je was weer zo onhandelbaar baldadig
Nu zit ik hier en pieker: waar moeten we naar toe
't Maakt me in de war, 't maakt me moedeloos en moe
Ik schrijf maar wat en geef de kat te eten
En onbewust vertrouw ik op de tijd
Wat ik daarnet bedacht, ben ik seconden later weer vergeten
Moet ik nu blij zijn of is 't juist weer droef
Is dit dan soms de kuil die jij zo vaak voor and'ren groef
Soms ben ik te fel, mijn woorden veel te agressief
Dan zijn de misverstanden niet meer van de lucht
Tenslotte hadden we 't fijn, je doet wat water bij de wijn
Da's beter dan een overhaaste vlucht
Was 't de mist of die wilde vlagen
Was 't de storm of juist de blauwe lucht
Waar zit je al die tijd, ik heb je nog ontzettend veel te vragen
Wat wil je dat ik doe, ik wou maar dat je zei
Waar 't op staat met jou en mij
Of is 't feest alweer voorbij
Nu al een week, al die lege uren
'k Zie je nog staan, je koffer in je hand
Toen dacht ik bij mezelf: Veel meer dan een paar dagen zal 't niet duren
Zo koppig is geen mens, je weet dat 't me spijt
Alle verwijten die ik had was ik die avond al weer kwijt
Ik ben zo ongerust, pas asjeblieft goed op jezelf
Zorg dat je eet en slaapt, blijf niet te lang verborgen
Vergeet de tandarts niet vandaag, je moest nog bellen naar Den Haag
En de verjaardag van je vader, overmorgen