Moeder, waartoe zorgde jij dan voor je jongen
Heb je twintig jaar voor hem gesloofd
Waartoe heb je 's avonds zacht voor hem gezongen
Streelde jij z'n warme jongenshoofd
Tot ze hem een uniformjasje gaven
Voor de graven, moeder, voor de graven
Jongen, weet je nog van je vaders leven
Vaders knie was jouw onstuimig ros
Vaak heeft hij jou ook een cent gegeven
Speelde met jou rover in het bos
Tot ze hem een kort commando gaven
Voor de graven, jongen, voor de graven
Tegenover ons de Franse makkers
Met de werkers van het Britse rijk
Allen zijn ze doodgebloed, de stakkers
Neergeschoten, rust nu lijk aan lijk
Oud en jong, de stouten en de braven
Allen in de grote massagraven
Wees niet trots op linten, orden, kwasten
Op geheelde wonden, op de tijd
Jullie gingen het graf in voor wat kwasten
Staatsinbeelding, fabrikantennijd
Jullie waren goed tot voer voor raven
Voor het graf, kameraden, voor het graf
Laat het doodsgereutel toch verminderen
Aan de overzij staan vaders, kinderen
Die - als wij - ook zwoegen voor wat leven
Zoudt u hen dan niet de hand gaan geven
Reik die broederhand als mooiste aller gaven
Over graven, mensen, over graven