Τζίμης Πανούσης - Ποιήματα Тексты

Σαν βγεις στο πηγαιμό για τη Μύκονο

Που πας άμοιρε ανθρωπάκο με την βάρβαρη κοινωνική σου οργάνωση;
Το αρχαίο κάλος έγινε αρσενικό και φυτρώνει στα πόδια και στο κεφάλι σου.
Κοίτα τα μυρμήγκια, κοίτα τις μέλισσες
τον γόρδιο δεσμό δεν τον έλυσες.
Ο κόμπος ζει και βασιλεύει τυφλώνοντας τις οπτικές ίνες
τους ψηφιακούς κηφήνες.

Οι Τρεις Σωματοφύλακες

Που μ’ έριξες μανούλα μου μέσα σ’ αυτόν το βόθρο
είχα όνειρα για Ντ’ Αρτανιάν και με φωνάζουν Πόρθο.

Ανάθεμα το θέαμα στην κόλαση της Δύσης
που κάνει ανταλλακτική κάθε αξία χρήσης.

Ο πρωκτός είναι η κλειτορίς του ανδρός

Ο μυς ο ερωτικός σε αχρηστία
δεν έχει την αντοχή του πλαστικού
για αυτό και αντικαταστάθηκε
από το ποντίκι του υπολογιστού

Κλείνω το μηχάνημα και έρχομαι να σε συναντήσω δια ζώσης
μόνο εσύ μπορείς να με σώσεις ολόγραμμα του εαυτού μου
στο ουράνιο σινεμά «Προσεχώς Κατσαρίδες».

Στάση Ζωής

Να μην τις λες τις στροφές
όσο κι αν επιμένουν οι πέστροφες
Этот текст прочитали 394 раз.