Φεύγεις θα κλάψω δε θα το δεις
Αλλά μου μένει η υπερηφάνεια της στιγμής
Μόνη σκοτάδι ώρες κραυγής
Αλλά μου μένει η υπερηφάνεια της στιγμής
Σαν αχνάρι στο χιόνι που λειώνει
Η αγάπη μας ήταν απλώς
Και μαζί και στα χέρια σου ακόμη
Ήμουν μόνη μου έτσι κι αλλιώς
Μίλα σωπαίνω σ’ ό,τι κι αν πεις
Αλλά μου μένει η περηφάνια της στιγμής
Νύχτες που θα `ρθουν και δε θα `ρθείς
Αλλά μου μένει η περηφάνια της στιγμής
Этот текст прочитали 338 раз.