Kaldırım kenarı çiçeği
Kırlarda papatya bile binbir naz
Sümbül az bu yaz
Güller dalında sessiz
Sense bahar kadar tiz
Yoksa biz, kimsesiz miyiz
Sakız kokulu hayaletler
Geçer gider
Birer birer yoluna
Erkenden indirir kış
Yollar sıkış tıkış ama
Yine sen, kendinden biten
Aldırış etmez kimse
Kimsenin duymaz ruhu aceleden
Biilmem ki neden?
Ceviz yeşili muhabbetler
Sürer gider, gece biter sonunda
Kaldırım kenarı renksiz
Belki açmak gereksiz çiçek için
Bu ne biçim bi his
Kalmadı eski sesler
Artık küçük nefesler
Yine bizim bu hüzün ve sis
Günler günleri kovalar
Biri açar birileri solar
Kaldırımlar seni de tutar
Bitsin buz gibi geceler
Güller kaldırımı deler
Binbirverendir çiçekler
Günler günleri kovalar
Biri açar birileri solar
Kaldırımlar seni de tutar
Sesin duyulsun şehrin sakil sokaklarında
Nesil nesil aldandık, aşkın taç yapraklarında