De trein naar purmerend
Rijdt door het mistige westfriese land
De passagier vindt naast zich
Op de bank een stuk vergeten krant
Een foto toont wat brokken ijzer
In een landschap dat hij kent
Slechts acht man overleefden
Deze treinramp nabij purmerend
De passagier zoekt nu nieuwsgierig
Naar de datum van de krant
Is dan verstijfd van schrik
En langzaam glijdt de bladzij uit zijn hand
Het blijkt tot zijn verbijstering
Dat zij van morgen dateert
Hij kijkt naar iedereen in de coupe
Maar niemand reageert
En de spanning groeit
De spanning groeit
Er is niets dat de passagier kan doen
Dan voelen hoe de spanning groeit
Als hij nu aan de noodrem trekt
Kan dat zijn dood of redding zijn
Moet hij de anderen vertellen
Van het lot van deze trein
Maar misschien veroorzaakt hij paniek
En slaat men ramen stuk
De machinist wordt overvallen en
Kortom het ongeluk
En de spanning groeit
De spanning groeit
Er is niets dat de passagier kan doen
Dan voelen hoe de spanning groeit
De passagier kan niet meer weg van hier
Hij is ten einde raad
Uiteindelijk besluit hij maar
Te wachten op wat komen gaat
Daarbij is hij misschien
Een van de door de krant beloofde acht
Van dit moment af
Houdt de passagier zijn adem in en wacht