Οποίος ταξιδέψει πέρα εις της Κούμπας το νησί
με τα γλέντια νύχτα μέρα μια ζωή περνά χρυσή.
Κι από κάποια Κουμπανέζα που 'χει σώμα φλογερό
στη στιγμή θα διδαχθεί τον πιο όμορφο χορό.
Βεμ βεμ βεμ βεμ σαν να λέμε σφίξε με
βεμ βεμ βεμ βεμ μες τα χάδια πνίξε με.
Βεμ βεμ βεμ βεμ δώσ’ μου τα χειλάκια σου
βίβα εσύ, βίβα εγώ να χαρώ φιλάκια σου.
Βίβα εμείς, Je vous aime, ζήτω το βεμ βεμ.
Έθιμο είν’ εκεί στην Κούμπα, ξένος μόλις αφιχθεί
και με σάμπα και με ρούμπα το νησί να τον δεχθεί.
Μα η σάμπα εκεί δεν είναι σαν αλλού χοντροκοπιά
και σαν την χορέψει εκεί δεν την ξεχνάει πια.