Τη θέση μου νομίζω καθάρισα
κομμένα τα τσαλίμια κι οι κορδέλες.
Μαζί σου προχωρώ γιατί λαχτάρισα
μια αγάπη φίνα, όλο κέφια κι όλο τρέλες.
Να λείπουνε οι έρωτες
οι στενοχωρημένοι
κι αν μ’ αγαπάς στενάχωρα
το βύσσινο να μένει.
Αφού εμείς οι δυο αγαπηθήκαμε,
να ζήσουμε χωρίς πολλές κορδέλες.
Μια και μαζί για πάντα ενωθήκαμε
δεν θέλω γκρίνιες, ούτε κρεβατομουρμούρες.
Να λείπουνε οι έρωτες
οι στενοχωρημένοι
κι αν μ’ αγαπάς στενάχωρα
το βύσσινο να μένει.