Τρεις είν’ οι Μοίρες τρεις κι αυτές
κι οι τρεις αφράτες, στρουμπουλές,
με γέλιο γάργαρο γελούν
και νιώθεις να σε γαργαλούν.
Μάνα και κόρες τρεις τρελές,
τρεις μάγισσες κι οι τρεις καλές,
όταν στο δρόμο σου τις δεις
σκάνε στα γέλια και οι τρεις
Η Χοχό με την Χουχού
και τη Χαχαχαχαχού,
μια φωνάζει, μια γελά
κι άλλη μια χειροκροτά
Πότε χο και πότε χού,
πότε χάχα χάχα χού,
όποιος δίπλα μας περνά
δεν κρατιέται και γελά.
Η Χαχαχαχαχού γελά,
λέει ανέκδοτα τρελά
και η Χουχού με τη Χοχό
τρελό χορεύουνε τανγκό.
Κι αν κάπου κάπου, μια στιγμή,
κάποια απ τις τρεις σοβαρευτεί,
η μια την άλληνε κοιτά
και ξεκαρδίζονται ξανά.
Η Χοχό με την Χουχού
και τη Χαχαχαχαχού,
μια φωνάζει, μια γελά
κι άλλη μια χειροκροτά
Πότε χο και πότε χού,
πότε χάχα χάχα χού,
όποιος δίπλα μας περνά
δεν κρατιέται και γελά.