Μόνος μου ήμουν και ήθελα να 'μαι κοντά σου,
είδα το φως να ανάβει και είμαι μακριά,
είσαι για μένα τα όνειρά κι η χαρά μας
που παίρνουν φτερά.
Μα, μικρή Ντιλάιλα, μόνο εσύ, Ντιλάιλα,
θα πονάς για ό,τι κι αν μου συμβεί,
όλες τις λύπες μπορείς να τις σβήσεις εσύ.
Κάθε πρωί με τον ήλιο κοιτώ τα μαλλιά σου,
με τον αγέρα ανεμίζουν και φέρνουν κοντά,
τον στεναγμό μου θα τον ακούσεις να λέει τρελά,
σ’ αγαπώ.
Μα, μικρή Ντιλάιλα, μόνο εσύ, Ντιλάιλα,
την καρδιά που μου 'κλεψες μια βραδιά,
σ’ εσένα θ’ ανοίγει, γι’ αυτό, ποτέ να μην ξεχνάς.
Είσαι για μένα τα όνειρά κι η χαρά μας
που παίρνουν φτερά.
Μα, μικρή Ντιλάιλα, μόνο εσύ, Ντιλάιλα,
θα πονάς για ό,τι κι αν μου συμβεί,
όλες τις λύπες μπορείς να τις σβήσεις εσύ,
όλες τις λύπες μπορείς να τις σβήσεις εσύ.