Ο, τι νιώσαμε τότε μαζί, δεν μπορώ να ξεχάσω ποτέ!...
Κι αν τα χρόνια από τότε περνούν, δε σε ξέχασα, όχι, κι ούτε μπορώ!...
Δε θα μπορούσα ποτέ να σ’ αρνηθώ, να ‘σβηνα έτσι το χθες και να χαθώ!...
Σου ‘δωσα ότι είχα...Σου ‘δωσα ότι είχα, όμως τι κρίμα...
Πρόδωσες την καρδιά μου κι έφυγες μακριά μου...Μα ποιος να φταιει;...
Δε θα το μάθω ποτέ...Τι κι αν χαθώ;...
Μα με τη σκέψη μου αυτή, σ ‘ακολουθώ!...
Νιώθω το ίδιο πάντα όπως τότε,
δε θα μπορούσα ποτέ, να σ ‘αρνηθώ!...