Hatırlar mısın ilk günümüzü
Ellerin elimde titreşiyordu
Gözlerin gönlüme aşkı sunarken
Suçluymuşuz gibi hep susuyorduk
Bırak sen beni bende kalayım
Ben kendi dünyamda mutlu olayım
Bırak sen beni fayda yok benden
Ümidim kesildi kendi kendimden
Hayat yok bize bu yaşantıdan
Gülmeyi unuttum ben ağlamaktan
İstemem senin de boynun bükülsün
Bütün mutluluklar gönlüne dolsun
Ayrılık vakti geldi geçiyor
Acıyla kederle doldu gönlümüz
Görmeden dünyanın bir vefasını
Fırtınalar gibi geçti ömrümüz
Этот текст прочитали 467 раз.