Όταν αναχωρήσω, δε με νοιάζει
αν τα προσφιλή μου αντικείμενα
τα σκεπάσει η σκόνη.
Δε με νοιάζει επίσης αν,
ό,τι αγάπησα ή συνέλεξα,
εκποιηθεί σε τιμή ευκαιρίας.
Δε με ενδιαφέρει αν
ιδέες που υπηρέτησα
δεν ισχύουν πλέον.
Μόνη μου έγνοια
ο τοίχος της αυλής μου
να παραμείνει άσπρος,
με φρέσκο ασβέστη,
άγραφο χαρτί,
για τα μελλοντικά συνθήματα,
στήριγμα στις κουρασμένες πλάτες,
αντέρεισμα στις ερωτικές εξάρσεις...