Η μάνα μου τα όνειρα τα νιάτα της
τα μέτραγε τις νύχτες στον καθρέφτη
κι εγώ κρυφοκοιτούσα σαν τον κλέφτη
τα δάκρυα που τρέχαν απ`τα μάτια της.
Η μάνα μου τα ξάγρυπνα τα χέρια της
τα σήκωνε πανιά για ν`αρμενίσει
στη θάλασσα του πόνου να σκορπίσει
πουλιά τα νικημένα καλοκαίρια της.
Η μάνα μου κοιμάται σ` έναν άδειο ουρανό
το μαύρο της παλτό έχει βάλει προσκεφάλι
κοιμάται κι ονειρεύεται το πιο ψηλό βουνό
τον άντρα, τη φωτιά και του θανάτου τη ζάλη.
Η μάνα μου κοιμάται σ` έναν άδειο ουρανό
το μαύρο της παλτό έχει βάλει προσκεφάλι
κοιμάται κι ονειρεύεται εμένα να γεννώ
αγόρι λυπημένο, πιο χλωμό κι απ`το φεγγάρι.
Της μάνας μου είμ` εγώ, εγώ είμ` η μάνα μου
εγώ κι οι πρόγονοί της απ` τη Θράκη
εκείνοι που με βάφτισαν γεράκι
σουλτάνα μες στην ματωμένη πάνα μου.