Κρυμμένη πίσω απ’του ουρανού
τις σκοτεινές μορφές
γίνεσαι στάλες και σκορπάς
Ψάχνω στο πλήθος να σε βρω
και στις πολλές φωνές
μα εσύ δεν είσαι πουθενά
παντού και πουθενά
Στα όνειρά μου θα σε βρω
γιατί ν’αντέξω δεν μπορώ
θέλω να φύγω
Έγινε η πόλη φυλακή
κι έχεις κρυμμένο το κλειδί
πώς να ξεφύγω
Κρυμμένη πίσω απ’του μυαλού
τις σκοτεινές εικόνες
χαράματα ξαναγυρνάς
θυμίζεις άρωμα γιορτής
κάποιους παλιούς χειμώνες
κι όμως δεν είσαι πουθενά
παντού και πουθενά
Στα όνειρά μου θα σε βρω
γιατί ν’αντέξω δεν μπορώ
θέλω να φύγω
Έγινε η πόλη φυλακή
μια αγάπη άδεια και νεκρή
πώς να ξεφύγω