Γυρνάς με τους φραγκάτους κάνεις παρέα
μα τ’ όνομα το παίζεις ποπ και ωραία.
Γυρνάς Γλυφάδα, Κηφισιά και Κολωνάκι
και μένα η ζήλεια μου με τρώει σαν το σαράκι.
Με τις φίλες σου τα βράδια βγαίνεις και τα σπας
που κοιμάσαι πια δεν ξέρεις και που ξυπνάς.
Σαν τη στάχτη απ’ το τσιγάρο μη με πετάς
αλητάκι έχεις γίνει δεν μ’ αγαπάς.
Δεν μ’ αγαπάς, δεν μ’ αγαπάς, δεν μ’ αγαπάς.
Αδιαφορείς για μένα και δε σε νοιάζει
κι εγώ τα πίνω στο Μπουρνάζι.
Κυκλοφορείς με Bugatti και Ferrari
και κάθε βράδυ ακούς εμένα το Βολάνη.
Με τις φίλες σου τα βράδια βγαίνεις και τα σπας
που κοιμάσαι πια δεν ξέρεις και που ξυπνάς.
Σαν τη στάχτη απ’ το τσιγάρο μη με πετάς
αλητάκι έχεις γίνει δεν μ’ αγαπάς.
Δεν μ’ αγαπάς, δεν μ’ αγαπάς, δεν μ’ αγαπάς.