Η μάνα μου με δέρνει καλέ μου και πονώ
με δέρνει με σκοτώνει τα βράδια που γυρνώ
και το παράπονό μου σ’εσένα θα το πω
η μάνα μου με δέρνει γιατί σε αγαπώ
Βρε μάνα μη με δέρνεις σεβντά έχω τρελό
αδίκως κοπιάζεις δε βάζω γω μυαλό
γιατί στην αγκαλιά του μια ώρα σαν περνώ
το ξύλο π’έχω φάει αμέσως το ξεχνώ
Τη γνώμη δεν αλλάζω τον όρκο δεν πατώ
τον άντρα π’αγαπάω δεν τον απαρατώ
βρε μάνα σκότωσέ με δε βγάζω γω μιλιά
εσύ μου δίνεις ξύλο κι αυτός γλυκά φιλιά