Όταν βλέπω τις πληγές μου
μπροστά στο ηλιοβασίλεμα να πέφτουν
γέρνω σε σένα που `σαι πλάι μου και σε ρωτώ
Εμείς οι δύο θα παρθούμε μαζί
για τις τροχιές των πόθων
Πάμε για ένα άγνωστο ταξίδι
θαυμάστε ταξιδιώτες χωρίς θέσεις
Δε θα τελειώσει ποτέ αυτό το άγνωστο ταξίδι
και οι αλήθειες που κρύβονται δειλές
θα τις ξεδιπλώνουμε μονάχοι
Γύρω μας τώρα όλα φαίνονται σαν ξένα
κι αυτή η πόλη μας στριμώχνει από παντού
σαν να μας καταπιεί
σαν να μας φτύσει
Πάμε για ένα άγνωστο ταξίδι
θαυμάστε ταξιδιώτες χωρίς θέσεις
Δε θα τελειώσει ποτέ αυτό το άγνωστο ταξίδι
και οι αλήθειες που κρύβονται δειλές
θα τις ξεδιπλώνουμε μονάχοι
Этот текст прочитали 281 раз.