Ο κόσμος με κατηγορεί
δεν ξέρω τι θα γίνω
μαζί σου εγώ που τα `μπλεξα
κανέναν δε γνωρίζω.
Οι πόνοι κι οι αναστεναγμοί
δουλεύουν το κορμί μου
και η καρδιά μου η δύστυχη
σπαράζει απ’ την οργή μου.
Αχ, πώς με καταντήσανε
τα πονηρά σου μάτια,
αλήτης έτσι ν’ αγρυπνώ
μες στα στενά σοκάκια
και μες στις μπίρες ξενυχτώ
κι αδειάζω ποτηράκια.
Этот текст прочитали 286 раз.