Εχτές αργά το δειλινό
το σπίτι έμεινε, έμεινε ορφανό
εμάζεψες τα ρούχα σου και έφυγες μάνι μάνι
να βρεις αλλού λιμάνι
Καρδιά δεν είχες και ψυχή
το δάκρυ μου έτρεχε βροχή
Στο σπίτι γύρισα, γύρισα αργά
και ήταν όλα, όλα σκοτεινά
την πόρτα όταν χτύπησα δεν ήρθες να μ’ ανοίξεις
αγάπη να μου δείξεις
Και ένιωσα πρώτη μου φορά
την πιο μεγάλη συμφορά
Εχτές αργά, αργά το δειλινό
το σπίτι έμεινε, έμεινε ορφανό
εμάζεψες τα ρούχα σου κι όλα τα πράγματά σου
πως βάσταξε η καρδιά σου
Η νύχτα απλώθηκε βαριά
και που θα βρω παρηγοριά
Этот текст прочитали 314 раз.