Ποιος το `πε πως παντοτινά
στον κόσμο αυτόν θα ζούμε,
σκιές μονάχα είμαστε,
σαν σύννεφα περνούμε,
βάλτε, βάλτε να πιούμε.
Μια και μας γέλασ’ η ζωή
κι εμείς ας τη γελούμε,
δεν ωφελούν τα δάκρυα,
βάλτε να πιούμε.
Κι αν έρθει ο Χάρος μια βραδιά
ας τον υποδεχτούμε,
σαν φίλο στο τραπέζι μας
κι αυτόνε τον κερνούμε,
βάλτε, βάλτε να πιούμε.
Μια και μας γέλασ’ η ζωή
κι εμείς ας τη γελούμε,
δεν ωφελούν τα δάκρυα,
βάλτε να πιούμε.