Δε μαρτυράνε τα χρόνια που πάνε
Δρόμοι βουίζουν, ψυχές γονατίζουν
Αέρας χτυπάει, με παίρνει, με πάει
Δέντρα λυγίζουν, σκιές μας φωτίζουν
Φθινόπωρο είδα τα χρυσά σου φύλλα
Άνοιξη θα `ρθω ξανά
Δε μαρτυράνε οι λέξεις που πάνε
Δέντρα λυγίζουν, καρδιές γονατίζουν
Αέρας χτυπάει, με παίρνει, με πάει
Δρόμοι βουίζουν, σκιές μας φωτίζουν
Этот текст прочитали 355 раз.