Είμαστε 2000 χρόνια από τη γέννηση του Χριστού
Αιώνας 21, αρχές του πρώτου μισού
Πλανήτης Γη, τρέπεται σε φυγή, αιμορραγεί
Από ουλές που αφήνει η μάχη με τις μηχανές
Οι άνθρωποι είναι λίγοι, ο φόβος τους τυλίγει
Οι μηχανές βγαίνουν κάθε μέρα για κυνήγι
Από πόλεις σε χωρία, από νησιά σε βουνά
Δεν μπορούμε να κρυφτούμε βλέπουν από ψηλά
Μας κλείνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε πόλεις
Μας κρατάνε κάτω μέσω νικοτίνης και αλκοόλης
Μέσω τοξινών και μέσω ευθυνών
Μας κρατάνε ψηφοφόρους βουλευτών μηχανών
Αναλώσιμοι, αντιδραστικοί, μη βιώσιμοι
Όσοι αντιστέκονται είναι βροτοί και πόσιμοι
Γνώριμη πολύ σαν τακτική των ναζί
Η διαφορά είναι πως με τις μηχανές ζούμε μαζί
Ψηφίζουμε μαζί μα δεν πεθαίνουμε μαζί
Αυτοί φεύγουν ένας-ένας εμείς όλοι μαζί
Και είναι ντροπή για όποιον τα σκέφτεται και δεν ντρέπεται
Σ’ αφήνω, κάποιος έρχεται και μάλλον είναι….
Μηχανές σαν και αυτές
Που γνώρισες εχθές
Μηχανές από παρατάξεις πολιτικές
Μηχανές από δυνάμεις αστυνομικές
Μηχανές δεξιά, αριστερά όπου θες
Είμαστε 2000 χρόνια απ’ το θάνατο του Χριστού
Αιώνας 21 ψάχνει νέο Ιησού
Εδώ Αθήνα, οι μηχανές ψάχνουνε κάθε μήνα
Τα κελιά μας, οι οθόνες τους κλέβουν τα όνειρά μας
Κοιτάνε μήπως, μας περίσσεψε καθόλου ήθος
Οι έχοντες πυροβολούνται αδιακρίτως
Η τροφική μας αλυσίδα φθίνει, λίγοι έχουν απομείνει
Θέλουνε να πεθάνουμε αργά και με οδύνη
Οι μηχανές υπάρχουν φτιάχνουνε φαρμακευτικές
Και μας εμβολιάζουνε με άγνωστες φόρμουλες
Είναι γνωστό που λες, το ξέρουνε παντού
Πως θέλουν να προβούν σε μείωση του πληθυσμού
Θέλουνε άρρωστους να πληρώνουνε τις φόρμουλες
Νεκρούς νωρίς για να γλιτώνουνε οι ασφαλιστικές
Αδύναμους, ψυχικά νεκρούς και ακίνδυνους
Καταναλωτές αδηφάγους ιδανικούς σκλάβους
Αύριο το πρωί πάλι, πριν φύγει το σκοτάδι
Θα με ξυπνήσει η μηχανή που έβαλα από το βράδυ
Δεν ξέρω τι μέρα είναι και τι μήνας
Είμαι τρόφιμος στρατοπεδου συγκέντρωσης Αθήνας
Μηχανές σαν και αυτές
Που γνώρισες εχθές
Μηχανές από παρατάξεις πολιτικές
Μηχανές από δυνάμεις αστυνομικές
Μηχανές δεξιά, αριστερά όπου θες
Στο σπίτι μου, στη δουλειά μου, μπροστά μου μηχανές
Τους δρόμους μας, τις πόλεις μας, τους νόμους φτιάχνουν μηχανές
Στη μουσική, κάθε πνοή ελέγχουν μηχανές
Οι εχθροί μου, οι γνωστοί, και οι φίλοι μου μηχανές.
Μηχανές σαν και αυτές
Που γνώρισες εχθές
Μηχανές από παρατάξεις πολιτικές
Μηχανές από δυνάμεις αστυνομικές
Μηχανές δεξιά, αριστερά όπου θες
Ημερολόγιο μηχανών. Ημέρα 24.
Μάρμαρο κοινοβουλίων, μάρμαρο τάφων.
Πάνω τους καρφωμένα πανιά και σύμβολα πολέμου.
Γιατί η ίδια μάνα που σε χλευάζει είναι η ίδια μάνα που σε σκεπάζει.
Αυτό διάβαζα σε ένα διάδρομο που είχα ξαπλώσει.
Σκοτάδι, με φώτιζαν οι λέξεις.
Οι μηχανές δεν απειλούνται από τα συνθήματα των τοίχων.
Αρκεί να μην διαβάζονται.
«Είστε όλοι ένα μάτσο σκλάβοι» απάντησε η μηχανή.
Και τράβηξε τη σκανδάλη κάτω από τη σημαία