Leeg is mijn leven zonder jou, wij waren eens toch man en vrouw
We kenden vreugde en plezier, maar nu nu ben je niet meer hier
Ik zit nu eenzaam in ons huis, voor ons toch jarenlang een thuis
Waarom toch nam de lieve heer, jou van me weg 't doet zo'n zeer
refren':
Ieder huisje heeft zijn kruisje, ieder mens zijn stil verdriet
Ookal slijten oude wonden, gauw vergeten doen we niet
Ieder huisje heeft zijn kruisje, dat besef je echter pas
Als er iemand van je heen gaat, die voor jou de liefste was
Al ben ik nu dan heel alleen, soms praat ik uren voor me heen
En vraag me zelf dan telkens af, waaraan verdien ik deze straf
Een foto van ons hand in hand, hangt nu wat triestig aan de wand
Toch weet ik dat ondanks de pijn, wij eens weer samen zullen zijn