Μπατίρη με κατάντησες, στους δρόμους να γυρίζω
κι απ’ όξω από την πόρτα σου μόρτικα να σφυρίζω
κι απ’ όξω από την πόρτα σου μόρτικα να σφυρίζω.
Παλάτια έχασα πολλά για τα γλυκά σου μάτια,
με πλάνεψαν, το φουκαρά και μ’ έκαναν κομμάτια,
με πλάνεψαν, το φουκαρά και μ’ έκαναν κομμάτια.
Μέσα στην τόση συμφορά οι φίλοι με γελούνε,
μπατίρη με φωνάζουνε και με κατηγορούνε,
μπατίρη με φωνάζουνε και με κατηγορούνε.