Είμαι κορμί που άδειασε, σαν να `τανε ποτήρι.
Είμαι ψυχή που άγιασε, για ένα σου χατίρι.
Στην αγκαλιά σου κλείνεται, τ’ όνειρό μου, χάνω το μυαλό μου,
στο μαγικό ταξίδι, παναγιά μου κράτα την καρδιά μου,
μα η ζωή μου γίνεται στα χέρια σου παιχνίδι.
Πλήρωσα χρόνια ολόκληρα λίγες στιγμές,
πέθανε μέσα μου τ’ όνειρο χίλιες φορές.
Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω, να μου καρφώσεις το μαχαίρι στην καρδιά.
Πόσες φορές τα μάτια μου να κλείσω, ψέμα μου, να σε συγχωρήσω.
Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω, για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά.
Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω, φύσα με, σαν κερί θα σβήσω.
Είμαι κορμί που άδειασε, δεν έμεινε σταγόνα,
είμαι πρωί που βράδιασε, χωρίς καμιά εικόνα.
Στην αγκαλιά σου κλείνεται, τ’ όνειρό μου, χάνω το μυαλό μου,
στο μαγικό ταξίδι, παναγιά μου κράτα την καρδιά μου,
μα η ζωή μου γίνεται στα χέρια σου παιχνίδι.
Πλήρωσα χρόνια ολόκληρα λίγες στιγμές,
πέθανε μέσα μου τ’ όνειρο χίλιες φορές.
Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω, να μου καρφώσεις το μαχαίρι στην καρδιά.
Πόσες φορές τα μάτια μου να κλείσω, ψέμα μου, να σε συγχωρήσω.
Πόσες φορές θα σε φωνάξω πίσω, για να πληγώσεις την αγάπη μου βαθιά.
Τόσο σκληρή δεν είμαι θα λυγίσω, φύσα με, σαν κερί θα σβήσω.