Γυρίζω σαν ξένος
σε μια πόλη άδεια
κι είναι ο πόνος
θάλασσα ανοιχτή.
Έχουν στερέψει της γης τα πηγάδια
τα χείλη σου όμως
κρυστάλλινη πηγή.
Πώς να βαδίσω αν δε μου δείξεις τα βήματα
πώς να πετάξω αν δε φυσήξεις δυνατά
πώς να δαμάσω της καρδιάς σου τ’ άγρια κύματα
αν δεν ανοίξεις των ματιών σου τα πανιά.
Δεν έχω πατρίδα
ανήκω στ’ αστέρια
όλα τα είδα
δε μένω πια εδώ
Γύρω μου τώρα
αγαπούν με μαχαίρια
έλα μαζί μου στον ουρανό