Πως απ'το φως πηδάς στη σκόνη και ακουμπάς τη γη μου
τα ίχνη σου πάνω στο χιόνι ακολουθούν τη ψυχή μου
αν ήσουν εδώ μαζί μου.
Κι απ΄τα νερά σου με έμαθες να διψώ
απ'τα φτερά σου ξανά να πετάω
μόνος σαν περπατώ δίπλα μου να κοιτάω
Δεν έχει κρύο στη μοναξιά του νου
στον άβατο κόσμο που τρέχει η σιωπή μου
κι αναρωτιέμαι παντού Αν ήσουν εδώ μαζί μου.
Ένα ποτάμι που μοιάζει με στόμα έρχεται στη κορυφή μου
ακροβατεί στις όχθες τα λόγια και πέφτουν μες τη φωνή μου
Αν ήσουν εδώ μαζί μου.