Σαν μαστουριάσω και γίνω
λειώμ’ από τη μαστούρα,
ξεχν’ όλα μου τα βάσανα
κι όλη μου τη σκοτούρα.
Με πίκρες και με βάσανα
με προίκισεν η φύση,
κι όλα περνούν και χάνονται
μόνο με το χασίσι.
Κι έτσι ησυχάζω και περνώ
κι ευφραίνω το κορμί μου
απ’ τη μαστούρα την πολλή
που `χω στη κεφαλή μου.
Εγώ μάγκας γεννήθηκα
και μάγκας θα πεθάνω,
και ας φυτρώσουν χασισιές
στον τάφο μ’ από πάνω.
Этот текст прочитали 448 раз.