Είσαι το σύννεφο τον ήλιο που μου κρύβεις,
είσαι χαμόγελο που μέσα μου το πνίγεις.
Είσαι στα χείλη μου η πιο πικρή μου γεύση
είσαι ο έρωτας που με ‘χει καταστρέψει.
Μα πως να φύγω και που να πάω
καταστροφή μου σ' αγαπάω,
μα πως να φύγω και που να πάω
είσαι το λάθος που αγαπάω.
Είσαι η αγάπη που τα στήθια μου ματώνει,
είσαι το αγκάθι την καρδιά μου που καρφώνει.
Είσαι ο δρόμος στον γκρεμό που με πηγαίνει,
είσαι η σκέψη το μυαλό μου που τρελαίνει.
Μα πως να φύγω και που να πάω
καταστροφή μου σ' αγαπάω,
μα πως να φύγω και που να πάω
είσαι το λάθος που αγαπάω.