Όπου πολλά μικρόφωνα γερή φωνή δε βγαίνει
πληθαίνουν τα ομοιόμορφα σε ευθεία εντοιχισμένη
τα κάστρα αδιάφορα κοιτάνε μα δε βλέπουν
ακίνητα ασυγκίνητα με τα ύψη τους παλεύουν.
Οι μέρες είναι άρρωστες οι νύχτες παραγάδι
απλώνουν δίχτυα οι άγνωστοι βαθαίνει το σκοτάδι
τα όνειρα σφραγίζονται σε πλάνα μίας χρήσης
κι’η Άνοιξη προπύλαια πληρώνει αποπλανήσεις.
Οι λέξεις υποδύονται φαιδρά κι’απωθημένα
ταξίδια αταξίδευτα με προορισμό κανένα
τα χάδια υπολογίζονται κοστίζουνε βογγάνε
στις αγορές του ακόρεστου τα όρια προσκυνάνε.
Ότι πολύ επόθησες αυτό θα σου στερρήσουν
οι άρχοντες του ορίζοντα για να σε αποδομήσουν
κι’όσα λαχτάρησες νωρίς νωρίς θα αποκληρώσεις
αφού οι αφέντρες χίμαιρες χρεώνονται με δόσεις.