Απόψε φέρνω στο μυαλό
αυτά που μ’ έλεγες τρελό,
θυσίες μου κι αδυναμίες μου
κι αυτά που πρόδωσες με τον καιρό.
Εγώ το καταφύγιο στα δύσκολα
εγώ που μου τα ‘λεγαν και σε πίστευα.
Εγώ που τελικά λίγο σε ήξερα
κι ένιωθα στο πλάι σου θεός.
Εγώ το καταφύγιο στις πίκρες σου
εγώ έδινα μάχη για τις νίκες σου.
Εγώ σε στήριζα στις άδειες νύχτες σου
μα για σένα ήμουν ένας αριθμός.
Απόψε νιώθω μια φωτιά
με καίει μέσα μου βαθιά,
για σένανε ο πόνος μ’ έκανε
σαν το ξερόκλαδο μες στο βοριά.
Εγώ το καταφύγιο στα δύσκολα
εγώ που μου τα ‘λεγαν και σε πίστευα.
Εγώ που τελικά λίγο σε ήξερα
κι ένιωθα στο πλάι σου θεός.
Εγώ το καταφύγιο στις πίκρες σου
εγώ έδινα μάχη για τις νίκες σου.
Εγώ σε στήριζα στις άδειες νύχτες σου
μα για σένα ήμουν ένας αριθμός.