Μπρος τη βόρεια πλευρά του ουρανού
με πήγες βράδυ
και νοικιάσαμε τον έρωτα σχεδόν
για ένα χάδι
Τώρα σκέφτομαι πως ίσως αν σε δω
δε σε γνωρίσω
μια ζωή μες στη σιωπή πως θες λοιπόν
να αγαπήσω
Περπατήσαμε σε άδειους δρόμους
τα φτερά σου είχα στους ώμους
τώρα φεύγεις κι όπου πας ξεχνιέσαι
σου μιλάω κι όμως δε μιλιέσαι
Μπερδεμένα συναισθήματα στο νου
εσύ κι ο φόβος
δυο κουβέντες τυπικές πως τα περνάς
που λέει ο λόγος
Ένα βράδυ που κυλάει μες στο νερό
με το ουίσκι
κι η αγάπη που διέξοδο ζητά
μα δεν τη βρίσκει
Περπατήσαμε σε άδειους δρόμους
τα φτερά σου είχα στους ώμους
τώρα φεύγεις κι όπου πας ξεχνιέσαι
σου μιλάω κι όμως δε μιλιέσαι
Этот текст прочитали 285 раз.