Άϊντε παιδιά χρόνια πολλά με αγάπη στη καρδιά
χρόνια οχτώ εσύ κι εγώ ζούμε χωριστά.
Μα ήρθε η στιγμή η αποψινή μού `λειψες πολύ
ρίξε φωτιά μες τα ποτά να σβήσει η σιωπή.
Είδες πολλά στην αγορά του τραγουδιού"αχταρμάν"
"καρσιλορόκ ρεμπετοβάλς και τσιφτετελοαμάν".
Ξένοι θεοί ντόπιοι νονοί κανάλια και σταθμοί
ένα κοινό σκουπιδαριό που τρώει ό,τι βρεί.
Ψόφιες φωνές τρυκ μουσικές με στιχοαντιγραφές
ύφος και "ζουμ" στυλ "μπάκα μπουμ ταρα ταρα τατζουμ"...
Γλάστρες φυτά γαμπροί τεκνά ξεφτίλα της χλιδής
με γκλαμουριές και πηδηχτές σε "κλιπ" της ανοχής.
Νά και τα "φαν του σελοφάν" αντίγραφα ιαχές
δεκατριών φιλιά με φλάς κι οι σταρ στους δικαστές.
Γύρω οι αμνοί οι καθιστοί με ουϊσκι των Θηβών
λένε τα "χιτ και τα σουξέ" των κλεφτοεταιρειών.
Πίσω οι "αντί" οι "ποιοτικοί"
κουλτούρα κι αρπαχτή
πάνε δυο δυό συντροφικά κι αρμέγουν το μαντρί.
Οι κυριλέ ζητάνε ροκ ν’ ανέβουν οι ορμές
Λυκαββητό με σκυλοράπ και Μεγαροκωλιές.
Ψώνια παντού μα είσαι αλλού στην άγονη γραμμή
κι είχα κρυφτεί χρόνια οχτώ
σε μια μικρή ρωγμή.
Κι ήρθα ώς εδώ όπως παλιά να στήσουμε γιορτή
να σε χαρώ να ονειρευτείς ξανά απ’ την αρχή.