Είμαι ένας ήλιος χωρίς αχτίδες
ένα πουλί χωρίς φτερά
ένα καράβι χωρίς λιμάνι
που ταξιδεύει να βρει χαρά
Πόσες φουρτούνες και καταιγίδες
μ’ έχουνε βρει μες στη ζωή
τόσο φαρμάκι γιατί να πίνω
από το βράδυ ως το πρωί
Είμαι ένας ήλιος χωρίς αχτίδες
χωρίς αγάπη στη ζωή
κι αντί το γέλιο έχω το δάκρυ
για συντροφιά μου πάνω στη γη
Этот текст прочитали 283 раз.