Το πρόσωπο σου το γλυκό τα χείλια από κοράλλια
τα πίνω απόψε στο πιοτό σε γυάλινα μπουκάλια.
Τσιγάρα ανάβω εγώ βαριά στο νου μου σε κρατάω
Τ’ αχνάρια σου χαθήκανε μονάχη περπατάω.
Σε μαγικό γυαλί κοιτώ κι αν θα σε δω θα κλάψω
θα ανάψω μια φωτιά στη γη και τα παλιά θα κάψω.
Θα σε ξεχάσω να το δεις τ’ ορκίζομαι στη μέρα
άλλη αγάπη εγώ θα βρω και θα φορέσω βέρα.
Το πρόσωπο σου το γλυκό στη σκέψη μου ήρθε πάλι
αλλάζει ο κόσμος βιαστικά και συ καημός και ζάλη.
Ξημέρωσε και τραγουδώ τα κάρβουνα σβησμένα
καφές μου κάνει συντροφιά δεν ξέρω τα γραμμένα.