çok iyi hatırlıyorum
büyük ümitlerim hayallerim vardı
içi de birdi dışı da
bu küçük dünyada,
çok iyi biliyorum
sevgilerim vardı
yazı da belliydi kışı da,
aşkta iki kişi isek ne olmuş ki
aşk yalnız başına yaşanılmaz ki
işi bilenler bizler değilmiyiz
onların yaptıkları doğru olmaz ki
öyle böyle değil bu işler
söyle nasıl oluyor kötülükler
şöyle gel deyip kandırıyormusun
her önüne gelenle beraber oluyormusun
bu yaptıkların sana yarar sağlamaz
farkında bile olmadan
hem kendine hem de ona zarar veriyorsun
doğru bir karar dahi veremiyorsun
kalbin yüregin hatta bedenin gerçeği arar sorar
ah seni gidi zavallı bunları hiç bilmiyorsun
hep ben mi seveceğim hep ben mi değer verecegim
hiç mi sevilmeyecegim diyorsun kendi kendine
artık aşktan nefret edip gidiyorsun
onu terk ediyorsun
sonra utanmadan bundan sonra günlük değil
bir ömürlük aşk istiyorum diyorsun
hayali bir sevgilim vardı
deniz mavisiydi gözlerinin rengi
hayal meyal bir sevdigim vardı
hem aldatandı hem de aldanandı
zalimdi acımasızdı vicdansızdı
o gerçek bir yalancıydı.